Schaam je je omdat je huis zo vol staat of een rommel is? Na het trainen en coachen van klanten, weet ik inmiddels dat er bij bijna iedereen flink wat schaamte op zit. Zonde, want het is in mijn optiek niets om je voor te schamen. Iedereen heeft op een bepaald vlak wel wat hulp nodig; ik net zo goed.
Blijven hangen in het verleden, zorgt niet voor een opgeruimd huis
Bij de 1-op-1 coaching die ik doe, hoor ik vele verontschuldigingen voor het volle huis. Om de telefoon te pakken en mij te bellen voor hulp is vaak nog een stap te ver en als iemand het toch durft, dan ontvang ik eerst een e-mail of WhatsAppbericht. Daar staat dan altijd wel iets in dat ze zich schamen of dat ze eigenlijk niet om hulp willen vragen, maar dat ze te veel onrust ervaren in hun eigen huis en het zo niet meer verder kan.
Waar zit die schaamte?
Waar komt die schaamte vandaan? Ik noem vijf voorbeelden van uitspraken die ik terughoor:
- Ik nodig al tijden geen bezoek meer uit omdat mijn huis zo vol staat.
- Als er bezoek komt, dan moet ik eerst een flinke tijd opruimen voordat ik iemand durf binnen te laten.
- Het lijkt heel netjes bij mij thuis, maar ik zorg er angstvallig voor dat niemand achter een deurtje of kastje kijkt.
- Ik zou het zelf moeten kunnen, opruimen kan toch iedereen?
- Ik ben al zo vaak begonnen, maar het loopt altijd spaak en dan wordt het weer een troep.
Wat is de oorzaak?
Hoe komt het nou, al die huizen met overvolle kasten, stapels papierwerk, dozen vol kinderknutsels, kasten die uitpuilen van de kleding? Laat ik duidelijk zijn: Mensen met volle huizen zijn niet lui. Er ligt een reden aan ten grondslag. Ik noem drie veel voorkomende oorzaken, maar er zijn er zeker nog meer te noemen.
- Perfectionisme. Heel graag aan de slag willen gaan, maar uiteindelijk vastlopen omdat alles tot in de kleinste detail wordt voorbereid (het denkwerk vooraf) en vervolgens de echte actie ontbreekt. Of dat tijdens het opruimen alles zo grondig wordt uitgezocht, dat ze uiteindelijk na een of twee volle dagen opruimen alleen de keukenkastjes hebben gedaan, oververmoeid zijn geraakt en daarna niet meer tot actie komen.
- Onderontwikkelde executieve functies. Iedereen heeft een aantal meer of minder ontwikkelde executieve functies. Executieve functies zijn denkprocessen die nodig zijn om activiteiten te plannen en aan te sturen. Opruimen en ontspullen doet een beroep op meerdere executieve functies tegelijkertijd, zoals planning, doorzettingsvermogen, geduld, emotieregulatie, doelgerichtheid en dat kan starten, doorzetten of afronden bij opruimen in de weg zitten. Wil je meer uitleg over de executieve functies? Lees dan dit blog met voorbeelden eens door.
- Een ingrijpende levenssituatie. Er is een levenssituatie geweest die de wereld tijdelijk op zijn kop heeft gezet. Alle focus lag op overleven en de rest kwam stil te staan. Denk aan een overlijden, langdurige ziekte, een scheiding, een vol gezinsleven, een trauma. Dat grijpt in op alle vlakken in je leven.
Wat is er nodig?
Het eerste dat ik merk dat nodig is, is de lading eraf halen. Erkennen dat ze de grootste hobbel al in hun pocket hebben zitten: hulp ingeroepen. Meestal is dat al genoeg om de eerste gêne eraf te halen. We bespreken de reden van het inroepen van hulp en daarna gaan we vooral kijken naar: ‘Waar wil je naartoe? Wat is de gewenste situatie? Wat geeft meer zelfvertrouwen en rust?’ Dat geeft richting.
Blijven hangen in het verleden, zorgt niet voor een opgeruimd huis.
Kijken naar de gewenste situatie is zoveel motiverender dan terugkijken naar hoe deze situatie is ontstaan. De gewenste situatie voor ogen zien geeft positiviteit. Is het dan niet nodig om uitgebreid bij de oorzaak van het volle huis stil te staan, voordat je verder kunt? Niet te lang, vind ik. Want blijven hangen in het verleden, zorgt niet voor een opgeruimd huis. Ik geef wél erkenning voor de problematiek, óók geef ik praktische tips om bepaalde valkuilen de baas te worden, maar uiteindelijk wil ik ze graag in actie krijgen. Want zodra ze thuis een ruimte hebben opgeruimd, hoe klein die ruimte ook is, dan bloeien ze op. Allemaal.
Dank je wel voor het vertrouwen
Als iemand de stap heeft genomen om hulp in te roepen, dan vind ik dat zo sterk. Ik voel me dan extra dankbaar als ze dat richting mij doen, want meestal ben ik een volslagen onbekende voor ze en vervolgens geven ze mij zoveel persoonlijke informatie. Ik zeg dan ook altijd: Bedankt voor jouw openheid, bedankt voor het vertrouwen. Het komt goed, we gaan samen aan de slag.
En doe je het liever zelf, dan heb ik daar speciaals een aantal e-books voor geschreven.
Wat mij het meest raakt, is de gekweldheid van mensen, als anderen een stuk zelfvertrouwen zijn verloren of zich minderwaardig voelen om wat niet lukt. Mijn grootste drijfveer is dan ook om de ander de regie op het eigen leven weer terug laten pakken. Superfijn als ik daar de tools voor mag aanreiken en ik dan zie dat de ander met weer frisse moed aan de slag gaat richting een opgeruimd huis, meer zelfvertrouwen en meer rust.
Please share this
Herken je je hierin?
Verlang je naar rust en overzicht op je werk, thuis of in het gezin en wil je graag op onderzoek uitgaan hoe je dit weer kunt gaan overzien en jouw leven beter kunt organiseren? Zoek je eenvoudige tools die je kunt gebruiken, zodat je stappen de goede richting op zet?
Dan ben je hier aan het juiste adres!
Ik ben een moeder (met ADHD) van twee kinderen met autisme en ben professional organizer en structuurcoach. Een opgeruimd huis en een realistische planning geeft minder stress en daarmee de rust om mij beter te kunnen focussen op dat wat belangrijk is. Een fijne planning met genoeg ruimte voor flexibiliteit en rust is onmisbaar om de balans bij mijzelf en in mijn gezin te bewaren. Ook een fijne mindset helpt enorm om met alle uitdagingen om te gaan. Ik geef coaching aan anderen hoe ook zij dit kunnen organiseren. Ook kunnen mijn e-books hierin ondersteunen.
Fijn dat steeds meer mensen met deze wens mij weten te vinden!
