Hoe ik plan en mijn doelen behaal – Deel 3

Plannen, structuur aanbrengen en tijdmanagement gaat over zoveel meer dan alleen planningen maken, je agenda bijhouden en je taken uitvoeren. Want dat zijn slechts middelen om je doelen te bereiken. Ik geloof dat je pas echt goed kunt plannen als je je doelen heel scherp hebt en weet hoe je jezelf scherp houdt op het bereiken van die doelen. Hier heb ik zelf in de afgelopen jaren veel in geleerd.

In een reeks van drie blogs, vertel ik je de 9 tools die ik inzet waardoor ik mijn doelen daadwerkelijk weet te behalen. Dit is deel 3. Klik hier voor deel 1. Klik hier voor deel 2.

7. Ik bouw psychologische flexibiliteit in

Er is één ding zeker in het leven en dat is dat niets zeker is. Het leven is vol met verrassingen, veranderingen en omstandigheden die om ons heen gebeuren waar we geen invloed op kunnen uitoefenen. Als die omstandigheden of veranderingen naar en vervelend zijn, dan komt dat natuurlijk nooit uit. Ik weet dat het enige waar ik zelf invloed op heb, is hoe ik met deze veranderingen omga.

Om nare veranderingen het hoofd te bieden en op te vangen, werk ik aan mijn psychologische flexibiliteit en aan die van mijn kinderen.

Psychologische flexibiliteit is het flexibel om kunnen gaan met situaties, gedachten en gevoelens, ook als ze moeilijk of erg pijnlijk zijn én vervolgens nog steeds betekenisvolle keuzes in je leven kunnen blijven maken.

Lastige situaties

Wat doet het brein bij lastige situaties of veranderingen? Het brein wil daarvan weg, wil de controle terug en komt in verzet. Het brein houdt nu eenmaal niet van veranderingen. Je brein kan je trainen, foppen, om de tuin leiden. Ik train mijn brein (zie ook ‘ik train mijn mindset’) en maak nieuwe verbindingen/weggetjes in mijn brein aan die vooral gaan over positiviteit, over vertrouwen, liefde en dankbaarheid (ik geloof in de quantum fysica).

Ik schrijf bijvoorbeeld elke avond minimaal 3 dingen/situaties op waar ik die dag dankbaar voor ben. Er is altijd iets. Die dankbaarheden teruglezen, geeft echt een heel goed gevoel. Ook zorg ik ervoor dat ik op koers blijf richting mijn doelen. Dat doe ik door mijn A4 erbij te pakken met daarop mijn eerder opgeschreven levens-, jaar- en maanddoelen (zie ook: ‘ik weet wat mijn doelen zijn’). Dan krijg ik weer die helicopterview, zie ik letterlijk wat mijn doelen zijn en focus ik me weer op hetgeen belangrijk voor me is.

Hard werken

Op deze manier blijf ik mijn brein de baas en daarmee ook alles wat er op mijn pad komt. Dit is behoorlijk hard werken, maar echt, hoe meer ik hierin oefen, hoe meer het voor mij begint te werken. Als die psychologische flexibiliteit er is, kan ik ook veel makkelijker wijzigingen aanbrengen in mijn planning. Niet alles hoeft die dag of die week af: het gaat om het uiteindelijke doel en dat komt meestal niet op een dag of een week.

8. Ik bouw flexibiliteit in binnen mijn structuur

Dat klinkt nogal tegenstrijdig: flexibiliteit en structuur. En toch is dit een ideale combinatie. Degenen die mijn posts volgen op Facebook en LinkedIN, weten waarschijnlijk wel dat ik onder andere chronische rugklachten en kinderen met autisme heb. Met beide moet ik veel rekening houden, zodat a) mijn lijf redelijk pijnvrij blijft en ik kan blijven functioneren en b) ik de moeder kan zijn die ik graag wil zijn voor mijn kinderen, terwijl ik ook aan mijzelf toekom. Beide nemen veel tijd en energie in beslag. Ik moet elke dag bewust plannen en nadenken hoe ik alles in goede banen ga leiden.

Structuur is pure noodzaak

De structuur die hier in huis is, is dus geen vrije keus; het is pure noodzaak. Ik doe dat overigens met alle liefde (al levert het ook nog regelmatig weerstand bij me op). 

Zodra er iets anders loopt, stel: iemand van ons 3 is ziek, dan staat de hele structuur op losse schroeven. Alles loopt dan anders en dat vraagt een nieuwe dagplanning, uitleggen, andere verwachtingen van elkaar en het schuiven met mijn afspraken en energie (en vooral inplannen van extra ontspanningsmomenten voor mijzelf). Elke verandering is hard werken dus, voor ons allemaal.

Ik ben mijn leven hierop gaan aanpassen. Zowel in mijn hoofd (die psychologische flexibiliteit: tool 7) als in mijn agenda. De laatste belangrijke stap die ik heb genomen, is de regie over mijn eigen werktijden weer terugpakken, door ontslag te nemen in mijn vaste baan. Dat geeft mij de mogelijkheid om mijn eigen werktijden in te plannen. Ik plan bijvoorbeeld al mijn afspraken en deadlines in de week dat mijn kinderen bij hun vader zijn. De andere week, plan ik alleen werk en activiteiten die ik zeker kan nakomen en in mijn eigen tijd kan doen (en waar ik indien de situatie dat vraagt een streep doorheen kan zetten).

Ruimte tussen afspraken

Nog een voorbeeld is dat ik voor en na mijn afspraken altijd minimaal een half uur tot een uur leeg houd. Zowel werk als privé zal je mij geen 2 afspraken aansluitend achter elkaar zien plannen. Die ruimte ertussen is om te lunchen, herstellen, ontspannen, wandelen, podcasts luisteren, net waar ik op dat moment behoefte aan heb. Supersaai, want liever ben ik lekker aan het werk en knal ik lekker door, maargoed… dit werkt om uiteindelijk die doelen echt te behalen.

Dus, een goede planning om te kunnen genieten en mijn dromen te bereiken, daar ontkom ik niet aan. Maar binnen die structuur bouw ik dus genoeg ruimte voor flexibiliteit in, om alles wat op mijn pad komt op te kunnen vangen.

Daarbij werk ik ook heel efficiënt en bedenk overal praktische, snelle, slimme manieren voor om dingen in zo kort mogelijke tijd te kunnen doen, maar dat ze wel leveren wat ik nodig heb. Heel creatief ben ik daarvan in de loop der jaren geworden. Ik heb gewoonweg nooit tijd en energie voor ingewikkelde oplossingen dus ik heb enorm praktisch leren denken. Daar help ik anderen nu ook mee door 1-op-1 coaching. Ik geniet ervan daar bezig mee te zijn en tegelijkertijd is de ander er superblij mee. Geweldig vind ik dat!

9. Ik vertrouw op mijn intuïtie

Ik doe regelmatig niets. Ik ben regelmatig stil. Mediteren, wandelen buiten, muziek aan en voor me uit staren, of ik plan een half uurtje schrijftijd in (flowschrijven noem ik dat), waarbij ik alles opschrijf wat in mij opkomt. Vroeger vond ik dat echt dikke zonde van mijn tijd; want in die tijd kon ik zóveel doen!

Inmiddels heb ik ervaren dat ik juist inzichten krijg als ik stil ben en mijn innerlijke stem – mijn intuïtie – hoor. Die intuïtie heeft iedereen, alleen door de ratrace van het leven, alles wat we moeten, willen, denken en voelen, horen we die intuïtie niet meer. Ik ben mijn intuïtie echt gaan horen, toen ik vaker stiltes inlaste. Ik ben ook gaan ervaren dat ik na zo’n stilte júist productiever word omdat ik betere keuzes kan maken en dan dus de goede dingen doe.

Vertrouwen is het sleutelwoord

Vertrouwen is sowieso mijn sleutelwoord. Alles wat je overkomt, geeft groei. En van groei, leer je en word je steeds meer richting hetgeen geduwd waar je het liefste heen wilt; waar jij je kostbare tijd aan wilt besteden.

Vertrouwen… dat als ik mijn blog niet op tijd af krijg, dat dat een reden heeft. Dit blog is bijvoorbeeld 10 keer beter geworden door een aantal tegenslagen en daardoor nieuwe inzichten van de afgelopen weken. Vertrouwen… dat als ik een week gevloerd ben door rugpijn, dat mijn lijf mij iets wil vertellen.  En ook vertrouwen… dat als een relatie of vriendschap eindigt, dat uiteindelijk vast wel een goede reden heeft.

De inzichten komen vaak pas later (soms een dag, soms een week, soms pas na meerdere jaren) en dan besef ik: ‘Ja, ik begrijp het nu; dat dit nodig was om de juiste keuzes in mijn leven te kunnen maken’.

Vertrouwen komt dus vaak pas achteraf. De kunst is dus om op elk moment – in welke situatie ik me ook bevind – vertrouwen te hebben dat die situatie nodig is om een nodige groei door te maken.